Crónica 12ª xornada

Nova victoria dun Camelle que espabilou levado en volandas pola afección..

• BAIÑAS: Damián, Simón (Adrián, min. 75), Samuel, Sancho, Esteban, Héctor, Luís, Cris, Dani (Diego, min. 70), Tasky, Fernando (Iván, min. 80)
• CAMELLE: Purrúa, Carlos de Dido, Valiña, Manuel, Matías, Iván (Varu, min. 78), Mario, Jose (Tedín, min. 80), Miguel (Buri, min. 89), Javi Rañal (Sergio, min. 88) e Barreiro (Álvaro Pantera, min. 89).
• GOLES: 0-1, min. 11 - Manuel; 1-1, min. 56 - Héctor; 1-2, min. 60 - Mario; 1-3, min. 86 - Miguel

Non foi mellor o Camelle durante ochenta minutos e sen embargo ía gañando e poido acabar o partido goleando a un Baiñas moi serio.

 Foi moi igualada a primeira metade con apenas duas ocasións para cada un dos equipos pero Manuel encontrouse un balón morto ó saque dun corner ós dez minutos e fusilou a portería local. Despois un remate de cabeza de Barreiro e un disparo de Jose foi o pouco que se acercou o Camelle a portería local. O Baiñas tampouco creou moito perigo, con dous lanzamentos de fora do área que se marcharon cerca da portería de Purrúa. Non estaba a ser un bó partido cun Camelle moi largo donde  parecía que había dous bandos, un atacando e outro defendendo que non chegaban a entenderse.

Comezou moi forte o Baiñas a segunda metade en pos do empate e foi Purrúa o que o impediu os dez minutos cunha gran parada, sen embargo no saque do corner desa mesma acción empataba o equipo local con outro balón que quedara morto no área. Poido poñerse por diante so dous minutos despois pero tras botar unha falta e pegar o balón na barreira este foi bater no pau da portería camellana. Foi esta acción a que espoleou a unha afección entregada que ten que ser a envidia do resto de equipos da costa e que comezou a animar sen descanso o equipo en busca dunha reacción. Esta chegou no minuto quince cando Mario remataba de cabeza un balón centrado ó fondo da portería soneirán. Non era un resultado xusto co que se estaba vendo pero esto pasa no fútbol. Non decaeu o Baiñas que ainda tivo ocasións, como un tiro axustado, un posible penalti que o árbitro sacou fora e outro lanzamento o pau a media hora de partido. Tamén Barreiro poido marcar pero non foi quen de tocar o balón cando se prantou só diante do porteiro.

Coa entrada de Varu morreu o partido, xa que, a partir de ahí, o Camelle sí tivo o control do mesmo, e ademaís creou perigo, como un lanzamento seu ó longueiro, o terceiro gol, de Miguel definindo moi ben un bo pase de Barreiro e mesmo outra xogada clara de Felipe que non foi quen de remachar cando xa non tiña oposición.

Quedámonos coa victoria sobre o xogo e coa afección, que dando exemplo acude en masa a animar o noso equipo, facéndose notar pola cantidade, a deportividade e a animosidade. Seguide así que sodes a mellor afección do mundo.